Radio 1: De Ochtend Interview met Marleen Dierickx

Dat klopt, wij zijn een zogenaamde Private Bank of private bank. Wij zijn gespecialiseerd in beleggingen en dan vooral in alle vormen van vermogensbeheer: gaande van adviserend beheer, over discretionair vermogensbeheer tot ook fondsenbeheer. En daarnaast geven wij ook vermogensadvies en wij doen aan financiële planning.

Het is wel een wijd verspreid misverstand dat je rijk moet zijn om te beleggen. Maar wij hebben natuurlijk veel vermogende klanten, maar ook met kleinere bedragen kan je bij ons al terecht, bijvoorbeeld om te beleggen in onze fondsen, dat kan al voor enkele duizenden euro's of om aan pensioensparen te doen, de fiscaalvriendelijke variant dan wel. Iedereen is eigenlijk welkom.​​​​​​​

Het is zeker niet zo dat wij specifiek op zoek zijn gegaan naar vrouwen. Wij zijn altijd op zoek gegaan naar mensen met de juiste competenties, met complementaire competenties ook. Maar langs de andere kant is het misschien toch weer niet zo toevallig dat we vaak bij vrouwen uitgekomen zijn. Want het is iets dat duidelijk historisch gegroeid is in onze bank. Het is er in onze cultuur ingeslopen om onbevooroordeeld open te staan, ook voor vrouwelijke kandidaten. Mijn overgrootmoeder en mijn moeder zaten reeds in de leiding van de bank en ook wat betreft de tak van de familie Leys heeft onze voorrzitter van de Raad van Bestuur Monique Leys een belangrijke rol gespeeld gedurende vele jaren. Het directiecomité heeft zo voor meer dan 20 jaar in meederheid uit vrouwen bestaan en dat is echt wel heel uitzonderlijk.

Wel als kind was ik enorm gefascineerd door de beroepsactiviteiten van mijn ouders. Ik ging heel graag mee naar de bank om zogezegd te 'helpen'. Maar met het opgroeien is mijn interesse wat verschoven. Ik ben uiteindelijk sociologie gaan studeren en geen economie dus. Maar na mijn studies hebben mijn ouders toch weer heel sterk aangedrongen om in het bedrijf te stappen. Ze beloofden me dat ik betrokken zou worden bij o.a. de HR-activiteiten en dat heeft mij uiteindelijk over de streep getrokken.

Ik ben zeker al verschillende keren geconfronteerd geworden met vooroordelen, stereotypen ook. Maar vaak waren die eerder onschuldig van aard. Zo had ik lange tijd mijn bureau naast dat van een mannelijke vermogensbeheerder. Als zijn klanten mij zagen zitten door een kier van de deur, dan gebeurde het wel eens dat ze me vroegen een koffie te brengen of een bundel te kopiëren. Ik deed dat dan ook onmiddellijk want ze dachten natuurlijk dat ik de secretaresse was. Maar ik kon daar de humor wel van inzien.

Dat is vrij uitzonderlijk in de bankwereld, maar bij de private banken heb je er nog wel enkele andere.

Er zijn vele voordelen, tenminste als je als familiale bank ook de familiale cultuur kan behouden. Ik denk dat wij daarin geslaagd zijn. We staan heel dicht bij onze medewerkers en heel dicht bij onze klanten, zij zijn voor ons echt geen nummer. Wij hebben als familiale bank ook een typische langetermijnvisie. Wij zijn gericht op continuïteit en stabiliteit, niet enkel op kortetermijndoelstellingen. We streven ook een langetermijnrelatie na met onze cliënten en dringen onze producten niet op. 

Het is misschien wel zo dat je je werk wat vaker meeneemt naar je privéleven. Vaak wordt er op familiefeesten over het familiebedrijf gesproken, dat is logisch. Langs de andere kant is het bedrijf ook vaak reden om wat meer met elkaar af te spreken. Als we moeten vergaderen over onze stichting bijvoorbeeld. En dat is ook wel leuk, dat creëert een extra band.

Wij hebben dat vrij makkelijk overleefd achteraf bezien, want wij hebben ons nooit zoals de grootbanken ingelaten met van die toxische financiële producten en we hebben onze eigen middelen en die van onze klanten altijd veilig beheerd. Het belang van de cliënt hebben we altijd voorop gesteld. Maar toch, het waren wel heel spannende tijden voor ons, zeker toen al die grootbanken in faling gingen eind 2008, want wij vreesden echt voor een zware systeemcrisis en dan zouden wij ook schade hebben geleden uiteraard. 

Makkelijker denk ik want wij zaten niet in die ratrace waarin de grote banken zich helemaal verstrikt hadden: altijd maar betere kwartaalcijfers moeten halen en daarvoor altijd maar grotere risico's moeten nemen. Er was voor ons geen beursnotering die voor druk zorgde. In ieder geval was de perceptie na de crisis meer in ons voordeel: Small was nu eindelijk beautiful geworden. 'Groter' werd niet langer geassocieerd met 'veiliger', integendeel zelfs. In dat opzicht is het voor ons wel goed uitgedraaid.

Misschien, maar ik moet eerlijkheidshalve zeggen dat ook onze mannelijke bestuurders altijd oog hebben gehad voor een gezond risicobeleid.

Daar wil ik me liever niet over uitspreken, hoewel ik gehoord heb dat dat ook door wetenschappelijk onderzoek ondersteund is die stelling. Mijn gevoel zegt eerder dat 'Lehman Brothers and Sisters' de ideale bank zou zijn. En ook diversiteit op andere vlakken mag niet uit het oog verloren worden.

Ook hier zou ik genuanceerd op willen antwoorden. Er zijn ook mannelijke managers die risico-avers zijn of vrouwelijke managers die juist erg risico-minded zijn. Maar gemiddeld gezien zijn vrouwen misschien wel behoedzamer, dat klopt.

Er is zeker veel veranderd sindsdien en er is enorm veel gereguleerd. Op het vlak van de bescherming van de belegger, op het vlak van de solvabiliteitsvereisten en de liquiditeit zijn de normen veel strenger geworden en dat is wel een goede zaak. 

We moeten denk ik een onderscheid maken tussen het schuldenprobleem bij de overheden en dat bij particulieren. Voor de overheidsschuld is de nulrente uiteraard goed nieuws, maar het mag er niet toe leiden dat de teugels weer te sterk gevierd worden. Voor leningen aan particulieren moeten banken alert blijven en hun cliënten goed waarschuwen als ze over hun limieten dreigen te gaan. Maar de financiële sector heeft wel maatregelen genomen en bv. strengere veiligheidsmarges genomen om die particuliere schulden niet uit de hand te laten lopen. Dus ik denk dat een nieuwe financiële crisis niet aan de orde is. 

Ja hoor, wij zien de toekomst met veel vertrouwen tegemoet.  

Hartelijk dank, Marleen Dierickx van de private bank Dierickx Leys.  

Graag gedaan!